Dünyada 2014 deki önemli secimler

Dünyada 2014 deki önemli secimler


2014'te 'takip etmeye değer" 10 seçim
Amerikan dergisi The Atlantic, 2014’te ‘takip etmeye değer” 10 seçimi derledi. James M. Lindsay’in derlediği, aralarında Türkiye’nin de bulunduğu listede, dünyadaki politik rüzgarları doğrudan etkileyecek, önemli seçimler sıralandı. Listede Türkiye’deki genel ve yerel seçimlerden de bahsediliyor.

Türkiye Başkanlık Seçimleri, Ağustos : Türkiye ilk kez başkanlık seçimleri düzenleyecek. Tayyip Erdoğan’ın aday olup olmayacağı merak ediliyor. Ancak başkanlık pozisyonu Türkiye’de törensel bir seviyede ve başkanın güçlerinin artırılması için henüz kimse harekete geçmedi. Bunun da en önemli sebeplerinden biri, bu yılki protestolara yönelik tavrı sonrasında karşıtlarının artması. Öte yandan, Başbakan bu tavrı yüzünden destekçilerini de büyük oranda kaybetti. Mart’taki yerel seçimlerden sonra, Erdoğan’ın Ağustos ayındaki seçimlerde aday olup olmayacağı belli olacak.

Afganistan Başkanlık seçimi, 5 Nisan : Bu seçimler konusunda endişe etmek için yeterince sebep var.2009 seçimlerinden sonra seçim sisteminde reformlar yapılmaya çalışılmıştı. Yine de 2014 seçimlerine yolsuzluk ve güvenlik zaaflarının damga vurması bekleniyor. Anayasal olarak Devlet Başkanı Hamit Karzai’nin 3. kez aday olması yasak. Ardılları arasındaki en güçlü isimler arasında, 2009’da da aday olan Abdullah Abullah ve Eşref Gani Ahmedzay bulunuyor. Karzay’ın abisi Kayum da güçlü adaylar arasında. Ancak diğer adaylar arasında bazı savaş lordları da var. Uluslararası güçler 2014 sonunda Afganistan’dan tamamen çekilmeyi hedefler, Taliban ülkedeki gücünü korurken, yeni başkanı zor günler bekliyor.

Irak meclis seçimleri, 30 Nisan : Mevcut başkan Nuri Maliki, 3. bir dönemi hedefliyor. Irak Yüksek Şurası’nın geçtiğimiz günlerde geri çevirdiği, 2’den fazla başkanlık yapılmamasını engelleyen yasa sayesinde, Maliki’nin yeniden başkan olması mümkün. Ancak bu yıl düzenlenen eyalet seçimlerinden Maliki’nin koalisyonu lehine bir sonuç çıkmadı. Şii nüfusun fazla olduğu alanlardaki gücü yarı yarıya azaldı. Buna rağmen rakip partiler, Maliki’nin gitmesi sonucu bir istikrarsızlık oluşacağını düşünüp, ona destek verebilir. Ülkedeki mezhep savaşları gittikçe artıyor. Irak demokrasisinin geleceği, ülkedeki mezheplerin aşırı uçları kontrol altında tutabilmesine bağlı.

Hindistan Yasama Meclisi seçimleri, Nisan ya da Mayıs : 700 milyon insan, 1.3 milyon oy verme makinesi, 1300 siyasi parti… Hindistan’daki seçimlerde tam bir cümbüş yaşanıyor. 2014’te yapılacak yasama meclisi (Lok Sabha) seçimi, Kongre Partisi’nin (Congress Party) 10 yıllık iktidarını sona erdirebilir. Gandi ailesinin uzun zamandır yönettiği parti oldukça oy kaybediyor. Seçmenler düşük ekonomik büyüme, yetersiz altyapılar ve yaygın yolsuzluk sebebiyle mutsuz. Muhalefet partisi Bharatiya Janata Partisi’nin lideri olan Narendra Modi, yakından izlenmesi gereken bir politikacı. Hindistan’ın en karizmatik liderlerinden biri olsa da, 2002’de yaşanan, 1000’den fazla insanın ölümüyle sonuçlanan Müslüman karşıtı olayları engelleyemediği için de eleştiriliyor. Ancak genel seçimlerde Modi’nin partisi, Kongre Partisi’ni bozguna uğratmıştı. 1989’dan beri koalisyonlarla yönetilen Hindistan’da, yine hantal bir koasliyonun başa geçmesi beklenebilir.

Güney Afrika Genel seçimleri, Nisan ve Haziran arası : 2014’te Güney Afrika’da ‘apartheid’ın sona erişinin 20. yılı kutlanacak. Aynı yıl, ülkedeki 5. Demokratik seçim de yapılacak. Verilen oylar doğrultusunda milletvekilleri seçilecek ve seçilen vekiller de devlet başkanını seçecekler. 1994’ten beri Güney Afrika’yı yöneten Afrika Milli Kongresi (African National Congress, ANC) adlı parti, büyük ihtimalle yönetimde kalacak. Ancak mecliste koltuk kaybetmesi bekleniyor. Ülke yavaş büyüyen ekonomi, yüksek seviyelerdeki işsizlik ve hükümetteki yolsuzluklar yüzünden zor zamanlar geçiriyor. Apartheid dönemi sonrasında doğan genç nesil de, ANC’ye daha az bağlılık hissediyor. Kongre’nin karşısındaki en güçlü parti Demokratik Ortaklık (Democratic Alliance). Ortaklık çoğunluğu elde edecek olursa, Mevcut başkan Jacob Zuma’yı ‘görevi kötüye kullanmakla’ itham edebilir. Bir diğer parti olan Ekonomik Özgürlük Savaşçıları (Economic Freedom Fighters) ise ‘siyahların onurunu iade etmek’ amacını taşıyor

Avrupa Parlamentosu seçimleri, 22-25 Mayıs : Avrupa, ekonomik krize yüksek dozdaki kemer sıkma politikaları sayesinde dayandı. Fakat şimdiye dek elle tutulur bir sonuç alınamadı. İşsizlik hala rekor seviyelerde. Pek çok Avrupa ekonomisinin sıkıntısı sürüyor. Halkların pesimist tavrı da gittikçe artıyor. Bu yüzden mayıstaki seçimlerde popülist ve milliyetçi söylemlere sığınan partilerin oyları artarsa şaşırmayın. Avrupa Parlamentosu’ndaki İngiliz Birleşik Krallık Bağımsızlık partisi (United Kingdom Independence Party), Finlandiyalı Gerçek Finler (True Finns) ve Fransız Milli Cephe (Front National) gibi partiler yükselişe geçerse, ülke hükümetleri zor duruma düşebilir. Zira böyle bir durumda, ülkeler AP’deki başarının kemer sıkmada değil, popülizmde yattığı yanılgısına düşebilir.

Kolombiya başkanlık seçimi, 25 Mayıs : Kolombiya’da yapılacak başkanlık seçiminin önemli kısmı, kimin başkan olacağı değil aslında. Başkan Juan Manuel Santos büyük ihtimalle bu seçimi de kazanacak. Esas önemli nokta, yakın arkadaşı olan eski başkan Alvaro Uribe Velez’le arasındaki çekişme… Santos, eski başkan Uribe’nin önemli bazı politik prensiplerini yok saymaya ve Kolombiya Silahlı Devrimci Güçleri (Farc, Revolutionary Armed Forces of Colombia) ile müzakere etmeye başladığından beri aralarında bitmek bilmeyen bir rekabet var. Uribe bu olayların ardından kendi siyasi partisini, Demokratik Merkez’i kurdu. Merkez de kendi Başkan adayı olarak Oscar Ivan Zuluaga’yı ilan etti. Zuluaga muhtemelen kazanamayacak ama, yine de iki turlu bir başkanlık seçiminin yapması için baskı oluşturabilir. Bu esnada Uribe de Kolombiya Senatosu’nda bir yer kapmak ve böylece Santos’un politikalarını engellemek için çalışmalar yapıyor.

Endonezya Başkanlık Seçimleri, 9 Temmuz : Endonezya kamuoyu, ‘Jakarta’nın Obama’sı’ olarak da anılan Jakarta valisi Joko Widodo’nun seçimlere katılması halinde, kolaylıkla başkan seçilebileceğini düşünüyor. Ancak partisinin lideri Megawati Sukarnoputri’nin aday olması halinde, Widodo aday olmayacaktır. Ülkenin büyümesi yavaşladı, politik arenada popüler olan yakıt sübvansiyonları hazineyi kurutmakta ve yolsuzluk hala varlığını sürdürüyor. Bu yüzden 2 dönemdir başkan olan Megawati Sukarnoputri’nin yerine kim gelirse gelsin, ihtiyaç duyulan reformları gerçekleştirebileceği düşünülmüyor.

Brezilya Başkanlık Seçimleri, 5 Ekim : Başkan Dilma Roussef büyük ihtimalle koltuğunu koruyacak. Ancak onun aklındaki soru kazanıp kazanmamak değil. Asıl sorun şu ki, Başkanın iki turlu seçim olmasını engellemek için, ilk turda çok iyi bir sonuç alması gerekiyor. Birkaç ay evveline kadar sorunlar devam ediyordu. Yazın ulaşım fiyatlarının yükselmesi sonrası tüm ülkede protestolar yaşanmış, enflasyon, eşitsizlik ve yetersiz kamu hizmetine karşı çıkılmıştı. Protestolar sonrasında Roussef’in kamuoyundaki popülaritesi bir hayli azaldıysa da, daha sonra eski haline döndü. Bunun da en büyük sebebi, muhalefetin bu zayıflığı değerlendirmede ve somut bir mesajla halkın karşısına çıkmakta yetersiz kalması oldu. Roussef’in en büyük rakiplerinden olan çevreci Marina Silva, aday olmak için partisine başvuru yapmakta gecikti. Şimdi de Silva Sosyalist Parti’de başkan adayı olmak için uğraşıyor.

sohbet susmak la, radyo kapamak la, yollar yürümekle, şiirde yürekle yazılır

sohbet,sohbet siteleri,chat,chat siteleri,radyo,oxm,bilmece,kelime,yarisma,oyun